“วันแม่ รักแม่”
เฉลิมพระชนมพรรษาเวียนมาถึง
เป็นวันแม่ชาติไทยให้คำนึง
พระคุณแม่ลึกซึ้งเหนือสิ่งใด
เฝ้าอุ้มชูฟูมฟักจนเติบใหญ่
คอยป้อนนมป้อนน้ำยามเยาว์วัย
พร่ำอบรมบ่มนิสัยให้ได้ดี
ด้วยคอยห่วงลูกรักจักอึฉี่
ต้องคอยปัดผลัดเปลี่ยนเวียนพัดวี
ให้ลูกนี้เป็นสุขทุกวันคืน
ไม่เคยห่างดูแลแม้หลับตื่น
เพราะรักลูกผูกพันอันยั่งยืน
แม่หยิบยื่นเยี่ยมยอดตลอดกาล
จนกระทั่งลูกรักจักพ้นผ่าน
รักแม่นั้นมั่นคงยงยืนนาน
จะหาใดเปรียบปานท่านไม่มี
พระคุณแม่ล้ำเลิศประเสริฐล้น
ลูกหลายคนเลี้ยงได้มิหน่ายหนี
ถึงยามแก่ยามเฒ่าคราวลูกซี
อยากรู้นักจักมีสักกี่คน
ที่ตอบแทนการุณพระคุณแม่
คอยดูแลแม่นี้สักกี่หน
ข่าวปล่อยปละละทิ้งยิ่งแม่จน
สุดจะทนฟังข่าวน่าเศร้าใจ
เตือนลูกคงจะระลึกนึกได้ไหม
เราเป็นเราอยู่นี้เพราะมีใคร
ทั้งแม่ไทยแม่เขาแม่เราคอย
ปรนนิบัติค่ำเช้าเข้าใจหน่อย
ถ้าอยู่ไกลไปหาถึงป่าดอย
แม่เหงาหงอยคอยชะเง้อจะเจอกัน
จะน้อยมากหากแม่ชอบเพื่อปลอบขวัญ
พร้อมเงินทองน้องพี่มีกำนัล
รู้แบ่งปันวันแม่แผ่เจือจาน
ให้ปวดร้าวเวทนาน่าสงสาร
ถึงยากจนข้นแค้นแสนกันดาร
เลี้ยงดูท่านกตัญญูอย่าดูดาย
เป็นวันแม่แห่งชาติมีความหมาย
จงรักแม่เลี้ยงแม่ยามแก่กาย
ลูกสบายอย่าได้ปลื้มลืมแม่ตน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น