กรวดน้ำ

กรวดน้ำ

โชติญาโณ นามะ

          ตั้งใจอุทิศบุญกุศลให้แก่ผู้ล่วงลับ พร้อมกับหลั่งรินน้ำเป็นเครื่องหมายและเป็นเครื่องรวมกระแสจิตที่ตั้งใจอุทิศนั้นให้แน่วแน่ เริ่มรินน้ำเมื่อพระองค์หัวหน้าเริ่มสวด ยะถา(อนุโมทนารัมภะคาถา) รินน้ำให้หมดเมื่อพระสวดยะถาจบ และพระทั้งหมดเริ่มสวดสัพพี (สามัญญานุโมทนาคาถา) ก็ให้วางที่กรวดน้ำลงแล้วประนมมือรับพรต่อไป

อนุโมทนารัมภะคาถา	แปลว่า
ยะถาวาริวะหา ปูราปะริปูเรน ติสาคะรัง	ห้วงน้ำที่เต็มย่อมยังสมุทรสาครให้บริบูรณ์ได้ฉันใด
เอวะเมวะอิโตทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติ	ทานที่ท่านอุทิศให้แล้วในวันนี้ ย่อมสำเร็จประโยชน์แก่ท่าน และแก่ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้วฉันนั้น
อิจฉิตัง ปัตกิตัง ตุมหัง	ขออิฎฐะผลที่ท่านปรารถนาแล้ว ตั้งใจแล้ว
จิปปะเมวะ สะมัชฌะตุ	จงสำเร็จโดยฉับพลัน
จันโท ปัณณะ ระโส ยะถา	เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ
มณิโชติ ระโส ยะถา	เหมือนแก้วมณีอันสว่างไสวควรยินดี

 

          การตั้งใจอุทิศบุญกุศลไม่จำเป็นต้องใช้น้ำก็ได้ เพียงแต่ตั้งใจหรือตั้งสมาธิให้แน่วแน่ว่าจะอุทิศบุญกุศลที่ได้ทำนั้นแก่ใคร แค่ทำเองในใจหรือเปล่งวาจาออกมาให้ชัดเจนก็ได้ โดยกล่าวคำกรวดน้ำอย่างสั้นว่า “อิทังโน ญาตีนังโหตุ” ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่....(ออกชื่อผู้ล่วงลับ) และแก่ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้าเถิด จะต่ออีกก็ได้ว่า “สุจิตา โหนตุ ญาตะโย” ขอญาติทั้งหลายจงเป็นสุขเถิด

สามัญญานุโมทนาคาถา	แปลว่า
สัพพีติโย วิรัชชันตุ	ความจัญไรทั้งปวงจงบำราศไป
สัพพะโรโค วินัสสะตุ	โรคทั้งปวงของท่านจงหาย
มาเตภะวัตวันตะราโย	อันตรายอย่ามีแก่ท่าน
สุขี ทีฆายุโก ภะวะ	ท่านจงเป็นผู้มีความสุข มีอายุยืน
อะภิวาทะนะสีลิสระนิจจัง	ธรรมสี่ประการคือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ
วุฑฒาปะจายิโน จัตตาโร ธัมมา	ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีปกติกราบไหว้
วัฑฒันติ อายุวัณโณ สุขังพลัง	มีปกติอ่อนน้อมถ่อมตัวเป็นนิตย์

 

          คาถาอนุโมทนานี้ท่านมักจะได้ยินพระท่านสวดบ่อยที่สุด เช่นว่า ตอนใส่บาตรพระสงฆ์ตอนเช้า ซึ่งอาจจะยาวบ้างสั้นบ้างตามใจพระ และมักจะได้ฟังเป็นตอนสุดท้ายของการสวดมนต์เสมอ จึงควรจะรู้คำแปลหรือความหมายไว้ด้วยจะได้พรเต็มๆ กว่า